Szczegóły

Opublikowano: 08 wrzesień 2021

Podczas tegorocznych wakacji, od początku lipca do końca sierpnia, odbywały się w naszej przystani warsztaty nautyczne, prowadzone przez Martynę Paczkowską, przy współudziale wychowawców z OWDiR-u w Inowrocławiu oraz dyrektora Romualda Jaskólskiego. Ich uczestnikami były dzieci i młodzież z inowrocławskiego OWDiR-u, które uczyły się podstawowych pojęć żeglarskich, budowy łodzi oraz etykiety żeglarskiej. Naszym celem było zaszczepienie w młodych ludziach pasji do sportów wodnych, chęci do obcowania z naturą i spędzania przez nich wolnego czasu w przyjemnych i bezpiecznych warunkach.

Każda tura warsztatów trwała 4 dni. Co tydzień odwiedzała nas inna grupa młodzieży. Do dyspozycji mieliśmy różne jednostki, jednak najczęściej pływaliśmy na Paka Team-ie, Żółtodziobie oraz na DZ. Pierwszego dnia uczestnicy zapoznawali się z zasadami bezpieczeństwa na wodzie.Uczyli się poruszać po łodzi, ćwiczyli zakładanie i używanie kamizelek ratunkowych i asekuracyjnych w wodzie. Najwięcej frajdy sprawiała jednak wszystkim nauka wiosłowania na SUP-ach oraz na łodzi wiosłowej. Wbrew pozorom nie była to taka łatwa sztuka, ale wszyscy doskonale sobie poradzili.

Niezbędną umiejętnością, którą nabywali uczestnicy drugiego dnia warsztatów i którą doskonalili przez cały okres ich trwania, było wiązanie podstawowych węzłów - płaskiego, knagowego, wyblinki, ratowniczego, ósemki, cumowniczego żeglarskiego oraz robienie buchty. Tego dnia odbywały się także wykłady z teorii żeglowania - uczestnicy poznawali kierunki wiatru względem jednostki, etykietę i obyczaje żeglarskie oraz zapoznawali się z podstawowymi elementami budowy łodzi. Bardzo ważnym elementem była także nauka odpalania silnika oraz prawidłowego stawiania żagli, a także rzucania koła ratunkowego i cumy. Bez tych umiejętności ciężko byłoby przejść do następnego etapu, jakim było pływanie żaglówką po akwenie. Na jachcie wszyscy musieli ze sobą współpracować, stosować się do zasad bezpieczeństwa (np. cały czas mieć na sobie kamizelki asekuracyjne i poruszać się po jachcie z dużą ostrożnością) oraz wykonywać polecenia sternika/kapitana.

Trzeci dzień był dniem, gdzie uczestnicy mogli spróbować wykorzystać zdobytą wiedzę teoretyczną w praktyce. Wszyscy bardzo entuzjastycznie podchodzili do nowego doświadczenia i byli bardzo pomocni. Uczestnicy mogli się sprawdzić w sterowaniu jednostką za pomocą rumpla oraz koła sterowego, rozstawianiu żagli "na wodzie", poznać jak pracują szoty, fały i inne elementy takielunku, nauczyć bezpiecznie balastować łodzią oraz jak uniknąć wywrotki nawet przy bardzo silnym wietrze.

Ostatniego dnia młodzież starała się już samodzielnie utrzymywać zamierzony kurs oraz zmieniać go w razie potrzeby. Odbywała się także praktyczna nauka manewrów - zwrotów przez sztag i rufę. Uczyliśmy się także podchodzenia do "człowieka", który wypadł za burtę – tylko, że w naszym przypadku zamiast człowiek raz była to czapka, a raz poduszka. Na szczęście wszystko udało się nam wyciągnąć z wody zanim się zatopiło. Ostatnim elementem, który wymagał od nas cierpliwości i dużego skupienia było bezpieczne podchodzenie do pomostu, praca z odbijaczami, a także prawidłowe cumowanie jachtu do nabrzeża i na boi.

Zajęcia nie odbywały się tylko w okolicy przystani Mare Polonorum. Zorganizowane zostały także dwa dłuższe rejsy, podczas których również realizowany był ten sam program, jednak wszystko odbywało się na wodzie. Codziennie nocowaliśmy w innym miejscu i odwiedziliśmy nadgoplańskie miejscowości takie jak Ostrówek, gdzie mogliśmy przepłynąć się promem, Złotowo, Mietlica, Połajewo. Uczestniczyliśmy także w ognisku, które zostało zorganizowane na terenie Rysiówki.

Przez cały okres trwania warsztatów towarzyszyła nam słoneczna pogoda z lekkim wiatrem. Zdarzały się jednak tygodnie deszczowe albo takie, gdzie wiatr był naprawdę porywisty i trzeba było wykazać się dużym spokojem, opanowaniem i poradzić sobie w niesprzyjających warunkach. Wszyscy jednak świetnie sobie poradzili i mamy nadzieję, że w przyszłym sezonie z równie ogromnym entuzjazmem będą chcieli kontynuować swoją żeglarską przygodę.

Foto…[TUTAJ]

Szczegóły

Opublikowano: 21 sierpień 2021

Każdy wie i każdy rozumie, każdy się uczył i każdy pamięta - w końcu to podstawa. Ale czy na pewno?

Wystarczy uwzględnić, że nie potrzeba jakichkolwiek uprawnień, aby wiosłować „bączkiem” czy kajakiem, a nawet prowadzić niektóre jachty żaglowe i innejednostki pływające. Prawo ma to do siebie, że ulega zmianom w perspektywie czasowej. W czasie kursów przekazywana wiedza także była i jest zależna od instruktora - jego praktyki żeglarskiej i przekonań, ale niekoniecznie całkowicie zgodna z obowiązującymi w tym zakresie przepisami. Niekiedy przekazywana wiedza z zakresu prawa drogi ograniczała się także do prostej wymienianki: żagle przed silnikiem i wiosłami, hals prawy przed lewym, jacht zawietrzny przed nawietrznym i oczy dookoła głowy... To jedne z wielu powodów, dla których powtórka z prawa drogi, nawet doświadczonym żeglarzom nie zaszkodzi. W końcu, repetitoestmaterstudiorum, lecz najważniejsze jest bezpieczeństwo - załogi, sternika i innych użytkowników wód.

Na wstępie należy zaznaczyć, że artykuł ten będzie poruszał tematykę prawa drogi na wodach śródlądowych, które w sposób istotny różnią się od zasad obowiązujących na morzu - i to mimo tego, że cel jest zasadniczo ten sam - uniknięcie zderzenia. Zaznaczam, że artykuł nie wyczerpuje tematu, jednak zawiera informacje, które powinny być wystarczające dla zachowania bezpieczeństwa podczas odpoczynku na wodzie.

Źródłem przepisów jest Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 28.04.2003 r. w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych (Dz.U. 2003 nr 212 poz. 2072). Odwołania w tekście z oznaczeniem „(§…)” odnoszą się do tego rozporządzenia. W artykule skupiłem się na przepisach dotyczących małych statków przeznaczonych do uprawniania sportu oraz rekreacji, czyli statków mniejszych niż 20m lub przeznaczonych do przewozu nie więcej niż 12 pasażerów - niezależnie od jego długości, a jeśli mowa o zestawach statków - wyłącznie takich zestawów, które składają się jedynie z małych statków. Większość jachtów na wodach śródlądowych będzie zaliczana właśnie do tej grupy - do małych statków.

Opisywane zasady prawa drogi dotyczą relacji między małymi statkami. Płynąc małym statkiem ustępujemy pierwszeństwa innym statkom, których nie zalicza się do tej grupy.

Ogólna zasada zachowania bezpieczeństwa

Naczelną zasadą jest zachowanie bezpieczeństwa. Obowiązkiem kierującego statkiem jest zapobieżenie zagrożeniom w szczególności zagrożeniom dla bezpieczeństwa życia ludzkiego, uszkodzenia statków i urządzeń na drodze wodnej i w jej pobliżu, tworzenia przeszkód dla ruchu żeglugowego oraz zagrożenia dla środowiska naturalnego, poprzez podjęcie wszelkich środków wynikających z zasad dobrej praktyki żeglarskiej (§1.04). Będzie to miało miejsce w sytuacjach, które przewidziano w przepisach, ale także wówczas, gdy przepisy nie wyczerpują zastanego stanu lub powodują trudności interpretacyjne nietypowej sytuacji na drodze wodnej, czy też, gdy zachowanie kierującego innym statkiem prowadzi nas do przekonania, że zasady te nie są mu znane, niedostatecznie dobrze obserwuje otoczenie lub ze względu na niespodziewane problemy (np. natury technicznej lub związane ze stanem psychofizycznym) nie dostosowuje się do powszechnie obowiązujących reguł. Zasada ograniczonego zaufania, reguła zdrowego rozsądku - jak zwał tak zwał. W takich i wielu innych przypadkach dopuszczono wprost wyjątek, zgodnie z którym kierujący statkiem, który odpowiada za ruch jednostki i poczynania załogi może odstąpić od przestrzegania jednego, kilku, a nawet wszelkich przepisów (§ֻ1.06), np. rezygnując z przysługującego pierwszeństwa (!). Tak, o takiej opcji też należy pamiętać. Pomyślcie - cóż nam po tym, że mieliśmy prawo drogi, jeśli teraz mamy dziurę w burcie i w najlepszym przypadku przez kilka tygodni suchy kil i szlifierkę w dłoni?

Zatem, co do zasady, znamy i przestrzegamy reguł prawa drogi, ale pamiętamy, że co do wyjątku możemy od nich odstąpić i postąpić dowolnie inaczej, jeśli tylko nasze poczynania dążą do zapobieżenia zagrożeniom i są do tego niezbędne. W swoich zamiarach i poczynaniach uwzględniamy zawsze warunki na danym akwenie,w tym szerokość drogi wodnej oraz ruch innych statków.

Odstępując od zasad prawa drogi kierujemy się zasadami dobrej praktyki żeglarskiej - a ta, choć nieostra, jest nabywana z czasem poprzez sytuacje, z którymi przychodzi nam się zmierzyć, reakcje i podjęte decyzje oraz ich skutki, a także poprzez bezcenne rozmowy z bardziej doświadczonymi Koleżankami i Kolegami Żeglarzami. Nie wolno bowiem ignorować doświadczenia. Doświadczenie jest niezastąpione, każdy wraz z czasem spędzanym na wodzie nabywa własne. O doświadczeniu mówi się, że jest ładniejszą nazwą dla popełnionych błędów. Mówi się także, że mądrzy ludzie uczą się na błędach cudzych, ale jeśli przychodzi nam nasze doświadczenie budować na własnych, to sztuką będzie błędów takich nie powtarzać.

Czytaj więcej: Prawo drogi na wodach śródlądowych

Szczegóły

Opublikowano: 17 sierpień 2021

 Dlaczego nie… Do dość nietypowego rejsu naszym pomostem doszło  w dniu 12.08.2021, kiedy to odwiedziła nas „ekipa” z firmy Tchibo Warszawa. Nasi goście postanowili przeprowadzić spotkanie biznesowe w przepięknych okolicznościach przyrody na środku jeziora.

Spotkanie rozpoczęło się zbiórką pod Hotelem Magdalenka, skąd wszyscy wyruszyli i z pomocą mapy dotarli do Przystani Mare Polonorum. Tego dnia punktualnie o godzinie 11:00 odbiliśmy i już pół godziny później rzucaliśmy kotwicę w okolicy „Startówki”. Owocne obrady trwały do godziny 16:00. Ponieważ dzień był upalny, po tak zwanej części oficjalnej cały zespół wskoczył do wody. Po długiej kąpieli przygotowaliśmy grilla, a po wspólnym posiłku około godziny 17:00 ruszyliśmy w drogę powrotną. Nie obyło się jednak bez kolejnych przygód, na wysokości „Cypla” silnik odmówił posłuszeństwa, na szczęcie, dzięki życzliwości kolegi Romka, który na czas rejsu udostępnił nam swojego Zefira, udało się bezpiecznie dobić do brzegu.

Nasi goście byli pod tak dużym wrażeniem tej nietypowej jednostki pływającej, że nie chcieli jej opuścić i najlepiej kontynuowaliby dalszą część spotkania właśnie na niej. Plan spotkania przewidywał jednak inny scenariusz. Bezpośrednio z wody przenieśliśmy się razem z naszymi gośćmi z powrotem do Hotelu Magdalenka na wspólną kolację…

Foto…[TUTAJ]

Szczegóły

Opublikowano: 15 lipiec 2021

Stało się. Powrót do pasji po latach zaowocował zeszłorocznym zakupem używanej około czterdziestoletniej Omegi. Choć większości dobrze znana jest ta sylwetka i niejeden żeglarz w swoim życiu miał okazję na niej pływać, to w kilku słowach nasz jacht jest konstrukcją Juliusza Sieradzkiego z 1942 r., wersja turystyczna w pełnym laminacie typu Ostróda, przełom lat ’80-’90, o wymiarach w przybliżeniu: długość 6,25 m, szerokość max. 1,85 m, zanurzenie teoretycznie 0,16 m, z mieczem niespełna 1 m, wysokość masztu ok. 8,30 m, żagle o pow. 18 m2 z żaglowni wielokrotnego mistrza klasowego, Romualda Knasieckiego, waga ok. 320 kg. Po mozolnych i (niestety) przedłużających się przygotowaniach do sezonu - tak, aby pływanie i stawianie ponownych pierwszych kroków było bezpieczne i przyjemne - w ubiegłą sobotę rano jacht został zwodowany i przycumowany przy kei Stanicy Towarzystwa, a do późnych godzin popołudniowych niemal w pełni otaklowany. Wszystko zgodnie z planem, choć nie bez przygód (a to zakopane auto podczas slipowania na plaży w Łagiewnikach, a to sztukowanie i improwizacja, w granicach rozsądku, drobnego wyposażenia - śrubki czy nakrętki, które gdzieś się zapodziały, a najpewniej których od początku brakowało). Kulminacja emocji i adrenaliny nastąpiła jednak w niedzielne przedpołudnie, gdy po latach jedynie okazjonalnego pływania na śródlądziu i po Bałtyku, po założeniu żagli i powtórce z węzłów, odbiliśmy od kei, aby poznać naszą „nową”, a zarazem pierwszą własną bezimienną żaglówkę. Dziewięć miesięcy planowania, powtórek teorii mimo patentów w ręce, m.in. słownikowych (niestety juzing został w mojej głowie linką - przyjdzie z czasem ;)) i prac szkutniczo-bosmańskich. Przy okazji - siłą rzeczy - musieliśmy przekonać się, czy z żeglowaniem i jazdą na rowerze jest podobnie… i tego też się nie zapomina. Jesteście ciekawi jak poszło? 

Czytaj więcej: Nowy jacht na stanicy Mare Polonorum