Zupełnie niespodziewanie żeglarska ruta zawiodła nas nad jezioro Charzykowskie. Pierwsze nasze skojarzenia to Chojnicki Klub Żeglarski, który założony w 1922 roku przez Ottona Weilanda jest najstarszym klubem żeglarskim w kraju oraz kolebką polskiego żeglarstwa.
Zaplanowaliśmy popływać sobie na ciekawej konstrukcji Delphia 24 One Design. Los figle płata i udało nam się wyczarterować inną znaną nam wszystkim konstrukcje – pamiętacie rejsy na Orionach? Wpisaliśmy się w CHKŻecie do książki pływań, wyczarterowaliśmy Oriona sy „Mors” pobraliśmy dwa pagaje, pachnące przygodą kamizelki ratunkowe i odbiliśmy w kierunku Małych Swornych…. Piękna żeglarska pogoda, dobry obiadek, niespodziewane spotkanie z przyjaciółmi Mare Polonorum – okazało się, że to jeszcze nie komplet wrażeń.
Żeglarze z kruszwickiej harcerskiej drużyny wodnej imienia Władysława Wagnera, Retmaniacy i skiperzy z Towarzystwa Żeglarskiego Mare Polonorum nie potrafią ominąć keji Harcerskiego Ośrodka Wodnego w Funce. Serce zabiło mocniej, gdy zgłosiliśmy dobicie do keji bosmanowi „Mariankowi” – tak, tak nie komu innemu. Uścisk dłoni – skąd jesteście? – Kruszwica od Wojciecha – to znany nam ton rozmowy. Chcecie zobaczyć bosmankę? „Marianek” zaproponował, mam też stare dzienniki z ocenami kursantów od lat 80-tych…
Otworzyły się pokłady pamięci – krąg żeglarski, chrzest z koktajlem z pokrzyw, apel prowadzony przez KWŻ, zapach hangaru, sprawdzian pływacki na rozpoczęcie obozu, suszarnia, całodobowe wachty, zaprawa poranna, do obiadu ćwiczenia na wodzie, po obiedzie ćwiczenia na wodzie, po kolacji praca na mapie w sali nawigacyjnej, w czasie wolnym roboty bosmańskie, dla nie umiejących – w opinii bosmana – wybijać szklanek – intensywny i przyśpieszony kurs wybijania drągiem w beczce. Tak toczyło się życie podczas kursu na żeglarza. Potem było „znacznie łatwiej” na sternika – wszystko, co DZ na wodzie potrafi, manewry bez steru, piękny klar na zakończenie zajęć. No, a teraz „wisienka na torcie” – egzamin w bosmance ze szplajsów na linie stalowej. I co zdałeś ? – patrz na moje łapy całe w jodynie – to symbol zdanego egzaminu.
Od keji odeszliśmy wystawiając foka na wiatr – bosman patrzył. Foto...[TUTAJ]
